Βοηθά πραγματικά η λεβάντα στο άγχος;
Η παραδοσιακή λαϊκή ιατρική υποστηρίζει ότι η μυρωδιά ορισμένων φυτών μπορεί να ηρεμήσει τα νεύρα. Τώρα, νέα έρευνα υποδηλώνει ότι μια αρωματική ένωση που υπάρχει στη λεβάντα μπορεί να μειώσει το άγχος, διεγείροντας τη μύτη ώστε να μεταδίδει σήματα στον εγκέφαλο.
Οι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Kagoshima στην Ιαπωνία μελέτησαν την επίδραση της λιναλοόλης, ενός αλκοόλ με γλυκιά μυρωδιά που υπάρχει σε αιθέρια έλαια λεβάντας και άλλων αρωματικών φυτών, σε ποντίκια.
Έδειξαν ότι η έκθεση σε ατμούς λιναλοόλης επηρεάζει τον εγκέφαλο μέσω της μυρωδιάς και όχι από την απορρόφηση στην κυκλοφορία του αίματος μέσω των πνευμόνων.
Ένα άλλο βασικό εύρημα ήταν ότι σε αντίθεση με τα αγχολυτικά ή κατά του άγχους φάρμακα (όπως οι βενζοδιαζεπίνες), η λινολοόλη λειτουργεί χωρίς να επηρεάζει την κίνηση.
Οι ερευνητές προτείνουν ότι η μελέτη τους ανοίγει το δρόμο για περαιτέρω έρευνες σχετικά με τον τρόπο χρήσης των χαλαρωτικών ιδιοτήτων του linalool στους ανθρώπους, αναφέροντας την ανάγκη για «ασφαλέστερες εναλλακτικές λύσεις» έναντι των βενζοδιαζεπινών και άλλων φαρμάκων κατά του άγχους.
Μία εφαρμογή που προβλέπουν είναι να βοηθήσουν τους ανθρώπους να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση για να χαλαρώσουν πριν λάβουν γενική αναισθησία.
Ένα έγγραφο σχετικά με τη μελέτη εμφανίζεται τώρα στο περιοδικό Σύνορα στη Συμπεριφορική Νευροεπιστήμη.
Άγχος και λιναλοόλη
Το άγχος μπορεί να κυμαίνεται από βραχύβια ανησυχία ή φόβο για ένα πρόβλημα, απόφαση ή αγχωτική κατάσταση όπως η εξέταση, έως μια διαρκής ή χρόνια πάθηση που δεν εξαφανίζεται.
Όταν το άγχος είναι χρόνιο, τα συμπτώματα μπορούν σταδιακά να επιδεινωθούν και να διαταράξουν την καθημερινή ζωή, την εργασία, τις σχέσεις και το σχολείο.
Υπάρχουν διάφορες μορφές της κατάστασης, οι οποίες ονομάζονται συλλογικά διαταραχές άγχους. Αυτές περιλαμβάνουν διαταραχή πανικού, γενικευμένη διαταραχή άγχους και καταστάσεις που σχετίζονται με τη φοβία.
Οι εκτιμήσεις για το 2015 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) δείχνουν ότι οι διαταραχές άγχους επηρεάζουν το 3,6% του παγκόσμιου πληθυσμού και ότι ο αριθμός αυτός ποικίλλει μεταξύ των χωρών. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο επιπολασμός είναι περίπου 6,3 τοις εκατό.
Η πρόσφατη μελέτη δεν είναι η πρώτη που διερευνά τα ηρεμιστικά αποτελέσματα του linalool, σημειώνει ο συν-συγγραφέας Dr. Hideki Kashiwadani, της Μεταπτυχιακής Σχολής Ιατρικών και Οδοντιατρικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Kagoshima.
«Ωστόσο,» αναφέρει ο Δρ Kashiwadani, «οι ιστότοποι δράσης του linalool συνήθως δεν εξετάστηκαν σε αυτές τις μελέτες».
Οσφρητική διαδρομή προς τον εγκέφαλο
Η επικρατούσα υπόθεση ήταν ότι η εισπνοή λιναλοόλης οδήγησε να απορροφηθεί μέσω των πνευμόνων στην κυκλοφορία του αίματος. Από την κυκλοφορία του αίματος, θα μπορούσε στη συνέχεια να φθάσει σε πρωτεΐνες ανίχνευσης σήματος που ονομάζονται υποδοχείς γάμμα-αμινοβουτυρικού οξέος τύπου Α (GABAA) σε νευρικά κύτταρα ή νευρώνες στον εγκέφαλο. Οι βενζοδιαζεπίνες στοχεύουν επίσης αυτούς τους υποδοχείς.
Ο Δρ Kashiwadani και οι συνάδελφοί του χρησιμοποίησαν διάφορα πειράματα που περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, ένα «ελαφρύ / σκοτεινό κουτί» και έναν «αυξημένο λαβύρινθο», για να ελέγξουν την επίδραση της έκθεσης σε ατμούς λιναλοόλης σε φυσιολογικά ποντίκια.
Είδα ότι η ένωση άσκησε «αγχολυτικό αποτέλεσμα χωρίς κινητική βλάβη». Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις βενζοδιαζεπίνες και την ενέσιμη λιναλοόλη, οι οποίες επηρεάζουν την κίνηση με παρόμοιο τρόπο με την κατανάλωση αλκοόλ.
Η έκθεση ποντικών που δεν είχαν αίσθηση οσμής στην ένωση δεν είχε το ίδιο αποτέλεσμα, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι η «οσφρητική είσοδος» ήταν η διαδρομή προς τον εγκέφαλο.
Επιπλέον, όταν οι επιστήμονες προεπεξεργάστηκαν τα κανονικά ποντίκια με το φάρμακο φλουμαζενίλη προτού τους επιτρέψουν να μυρίσουν τον ατμό λιναλοόλης, τα ζώα δεν έδειξαν μείωση του άγχους. Η φλουμαζενίλη αποκλείει τους υποδοχείς GABAA που αποκρίνονται στη βενζοδιαζεπίνη.
Εναλλακτική λύση για τα τρέχοντα αγχολυτικά
«Όταν συνδυάζεται», σημειώνει ο Δρ. Kashiwadani, «αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η λιναλοόλη δεν δρα άμεσα στους υποδοχείς GABAA όπως κάνουν οι βενζοδιαζεπίνες - αλλά πρέπει να τους ενεργοποιήσει μέσω των οσφρητικών νευρώνων στη μύτη για να παράγει τα χαλαρωτικά του αποτελέσματα».
Λέει ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να ελεγχθεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της λιναλοόλης και για να ανακαλυφθούν οι ακριβείς τοποθεσίες στον εγκέφαλο που στοχεύει η ένωση.
Εκτός από το ότι είναι ένα πιθανό χαλαρωτικό για άτομα που πρόκειται να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση, η ένωση θα μπορούσε επίσης να προσφέρει μια εναλλακτική λύση για όσους αγωνίζονται με «στοματική ή υπόθετη χορήγηση αγχολυτικών, όπως βρέφη ή σύγχυση ηλικιωμένων», προσθέτει ο Δρ Kashiwadani.
«Η μελέτη μας ανοίγει επίσης την πιθανότητα ότι η χαλάρωση που παρατηρείται σε ποντίκια που τρέφονται ή εγχύονται με λιναλοόλη θα μπορούσε στην πραγματικότητα να οφείλεται στη μυρωδιά της ένωσης που εκπέμπεται στην εκπνευσμένη αναπνοή τους».
Δρ. Hideki Kashiwadani
